بنرهای شما

سفارش تبلیغ
صبا ویژن
مرکّب دانشمندان با خون شهیدان سنجیده شد، پس بر آن برتری یافت . [پیامبر خدا صلی الله علیه و آله]
امروز: چهارشنبه 103 آذر 7

تاثیر فشار روحی بر سفیدی مو

موی سفید

اگرچه معمولا در مردان پس از30 سالگی و در زنان پس از 35 سالگی موهای سر سفید می‌شوند، اما برخی از افراد در نخستین سال‌های نوجوانی و جوانی، داشتن چندین تار موی سفید رنگ را تجربه می‌کنند. در حالی که ممکن است در گروهی دیگر حتی تا سن 50 سالگی نیز اصلا هیچ تار موی سفیدرنگی در سر فرد دیده نشود.

فرآیند سفید شدن تدریجی موهای سر در روزنه‌های عمیق پوست سر که فولیکول نام دارند، انجام می‌شود.

معمولا روی پوست سر هر فرد حدود 100 هزار روزنه فولیکولی به شکل قطره اشک وجود دارد که هر یک از آنها از توانایی جوانه‌زنی چندین تار مو در دوره طبیعی طول عمر خود برخوردار است.

در انتهای هریک از فولیکول‌های مو، سلول‌هایی به نام ملانوسیت وجود دارد که مولد رنگدانه ملانین است. با از بین رفتن بخشی از ملانین مو، تارهای مو به تدریج خاکستری رنگ می‌‌شوند و هنگامی که همه سلول‌های مولد رنگدانه ملانین از بین بروند، موها سفید خواهند شد. به عبارت دیگر می‌توان گفت که از بین رفتن تدریجی سلول‌های بنیادی مولد ملانوسیت‌ها، سبب سفید شدن موها خواهد شد.

بسیاری از محققان بر این باورند که استرس و فشارهای روانی می‌تواند نقش موثری در از بین رفتن رنگدانه‌های مو داشته باشد. اما از آنجایی که مجموعه‌ای از عوامل مختلف بر روند سفید شدن موها تاثیر می‌گذارند، نمی‌توان با قطعیت درباره این فرضیه صحبت کرد. اگرچه ممکن است هورمون‌هایی که در نتیجه استرس یا فشارهای روانی در بدن ترشح می‌شوند، بر بقا و ماندگاری ملانوسیت‌ها و فعالیت آنها تاثیرگذار باشند، اما هیچ ارتباط مستقیمی بین فشارهای روحی و روانی و سفیدن شدن موها یافت نشده است.

موی سفید

سفید شدن موها می‌تواند ناشی از آسیب رادیکال‌های آزاد باشد. در واقع هورمون‌هایی که در نتیجه قرار گرفتن در معرض فشارهای روحی و روانی در بدن آزاد می‌شوند، منجر به التهاب سلول‌ها شده و در نتیجه ی آن رادیکال‌های آزاد در بدن ایجاد می شوند.

این سلول‌های ناپایدار به سلول‌های بدن آسیب می‌رسانند و بنابراین می‌توان گفت که رادیکال‌های آزاد ایجاد شده در بدن می‌توانند تولید ملانین در فولیکول‌های مو یا از بین رفتن رنگ این رنگدانه‌ها را تحت تاثیر خود قرار دهند.

به طور کلی اگرچه عوامل ژنتیکی بر روند سفید شدن موها تاثیر می‌گذارند، اما استرس و فشارهای روانی و همچنین سبک زندگی افراد نیز می‌تواند روند سفید شدن موهای فرد را 5 تا 10 سال تسریع کرده یا به تاخیر اندازد.

براساس نتایج به دست آمده از تحقیقات، هورمون‌هایی که در اثر فشارهای روحی و روانی در فولیکول مو آزاد می‌شوند، بر آزاد شدن عاملی که منجر به ساخت ملانوسیت‌ها و انتقال آن به سلول‌های بنیادی سازنده هر یک از تارهای مو می‌شود تاثیر می‌گذارد. بنابراین اگر در آزادشدن این عامل واسطه به هر دلیلی اختلال ایجاد شود، انتقال رنگدانه به تارهای مو نیز متوقف خواهد شد.

بنابراین دانشمندان در تلاش هستند به شواهد و یافته‌های بیشتری مبنی بر تاثیر فشارهای روحی و روانی بر تسریع فرآیند سفید شدن موها دست پیدا کنند، اگرچه هنوز هیچ گونه شواهد علمی در تایید وجود این رابطه ی علت و معلولی یافت نشده است.

http://www.tebyan.net/nutrition_health/diseases/skin_hair/hair/2009/9/29/103366.html

 



  • کلمات کلیدی : مو
  •  نوشته شده توسط به سلامت در جمعه 88/8/22 و ساعت 10:32 عصر | نظرات دیگران()

    تاثیر محلول ماینوکسیدیل بر ریزش مو

    محلول ماینوکسیدیل برای ریزش مو

    اولین اقدام متخصص پوست و مو در برخورد با افرادی که دچار ریزش مو هستند، توضیح درباره ی چگونگی ایجاد و پیشرفت این نوع ریزش مو و همراه نبودن آن با بیماری زمینه‌ای خطرناک است.

    در بسیاری از موارد ممکن است نیاز به استفاده از دارو نباشد و برای کسانی هم که تمایل به استفاده از دارو دارند، این مساله را باید توضیح داد که تا حدودی ممکن است موها در اثر این دارو رشد نمایند، ولی رشد آنها هیچ گاه به اندازه ی زمان قبل از بلوغ نمی‌رسد و این یک حقیقت است. هدف ما جلوگیری از پیشرفت ریزش موهاست، نه رشد مجدد آنها.

    درمان ریزش ارثی - هورمونی مو در آقایان شامل استفاده از محلول ماینوکسیدیل (Minoxidil) موضعی و قرص‌های یک میلی‌گرمی فیناستراید خوراکی است که هر دو دارو به وسیله مراکز علمی جهان تایید شده اند و با هم استفاده می‌شوند.

    حداقل شش ماه زمان لازم است تا نتایج درمان ظاهر شوند و برای کسب نتیجه، مصرف داروها باید به طور مداوم در این مدت ادامه یابد.

    با انجام آزمایش ‌هایی مانند شمارش موها، اندازه‌گیری وزن موها، بررسی وضع تراکم موها و نیز عکس برداری از موهای سر می‌توان نتایج درمانی را ارزیابی کرد.

    ریزش مو

    با استفاده از محلول 5 درصد ماینوکسیدیل، در 60 درصد آقایان درجاتی از رشد موها در ناحیه قله‌ ی سر دیده می شود. به طور کلی با استفاده از این محلول، تراکم موها 10 تا 12 درصد افزایش می‌یابد.

    بعد از توقف مصرف محلول ماینوکسیدیل، نتایج درمانی بعد از 4 تا 6 ماه از بین می‌رود.

    ضمنا محلول ماینوکسیدیل در پرپشتی موهای دو طرف ناحیه پیشانی تاثیری ندارد.

    استفاده از این محلول گاهی به تحریک پوست سر منجر شده و اصولا عوارض مهم دیگری ندارد.

    قرص‌های فیناستراید یک میلی‌گرمی در اکثر مردان مانع از پیشرفت ریزش موها می‌شوند و بعد از سه سال درجاتی از رشد موها دیده می شود. تنها عارضه مهم این دارو، کاهش میل جنسی در 2 درصد از افراد است که با قطع درمان و یا ادامه آن از بین می‌رود.

    دکتر حسن صیرفی - متخصص پوست و مو

    استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران

    http://www.tebyan.net/nutrition_health/diseases/skin_hair/hair/2009/9/23/102993.html

     



  • کلمات کلیدی :
  •  نوشته شده توسط به سلامت در جمعه 88/8/22 و ساعت 10:31 عصر | نظرات دیگران()

    موهایی که زود سفید می‌شوند

    سفیدی مو

    در زمان‌های قدیم سفیدی مو نشانه پیری بود، ولی دوره و زمانه عوض شده است. برخی جوانان هنوز به سن 20 سالگی نرسیده، موهایشان سفید می‌شود.

    اما آیا سفید شدن مو نشانه پیری است؟ و علت رنگ باختن زودهنگام این موها چیست؟

    مو در واقع قسمت یا ضمیمه‌ای از پوست محسوب می‌شود و شامل سلول‌های مشابهی اسـت کـه روی لایـه خـارجی پوست به نام روپـوسـت یا اپیدرم قرار دارند. غدد چربی پـوسـت سـر مـاده‌ای چرب و روغنی ترشح مـی‌کـنـنـد کـه مـنـبـع مـواد مـغـذی و تقویتی، براق‌کننده و عامل سیاهی مو است. تغذیه مو از طریق جریان خون صورت می‌گیرد و به طور خـارجـی امـکـان‌پـذیر نیست. اصولاً مو طی مراحلی رشد می‌کند و در برهه‌هایی از زمان، رشد آن متوقف شده و استراحت می‌کند. در پایین‌ترین لایه پوست سر، در محل پایه تار مو، سلول‌هایی به نام ملانوسیت وجود دارند که ترکیباتی به نام ملانین تولید و ترشح می‌کنند. مـلانـیـن بـاعث رنگی بودن موی سر است. مـلانـوسـیـت‌هـا در واقـع حـاوی سـلـول‌هـای رنگدانه‌ای هستند و برای ساخت ملانین به آنزیم‌های خاصی نیاز دارند. در حقیقت رنگ های متفاوت مو، سیاه، قهوه‌ای، بلوند و قرمز بستگی به نوع آنزیمی ‌دارد که در ساخت ملانین مورد استفاده قرار می‌گیرد.

    چگونه گرد سپیدی بر موها می‌نشیند؟

    رنـگــــدانـــه‌هـــای مـــوجـــود در ملانوسیت‌ها، عامل ایجاد رنگ موی سر هستند. زمانی که سـاخـت ایـن رنـگدانه‌ها مـتوقف شود، مو رنگ خود را از دست می‌دهد و بــه اصـطـلاح سـفـیـد می‌شود و این تار موهای سفید رنگ در ترکیب با تـارهـای سـیاه مو، حالتی خـاکـسـتـری بـه مو می‌دهند. سفید شدن مو به طور معمول فرآیندی است که با بالا رفتن سن رخ می‌دهد. طبق تحقیقات صورت گرفته، عامل اصلی سفید شدن مو، ماده‌ای به نام پروکسید هیدروژن است. با بالا رفتن سن، این ماده در فولیکول‌ها و سلول‌های مو به مقدار زیادی تـولـید می‌شود و در نتیجه ساخت رنگدانه ملانین را متوقف می‌کند. پروکسید هیدروژن به مـیـــزان کــمـــی ‌در ســـراســـر بـــدن هـمـچــون فولیکول‌های مو تولید می‌شود، ولی با افزایش سن مقدار تولید آن بالا می‌رود، زیرا دیگر بدن قادر به خنثی کردن تولید این ماده نیست. زمانی که ملانوسیت‌ها به طور غیرفعال حضور دارند یا تعداد ملانین هر تار مو به کم‌تر از حد معمول می‌رسد، مو به رنگ خاکستری دیده مـی‌شـود، ولـی چـنـانچه ملانوسیت‌ها کاملا رنگدانه‌های خود را از دست بدهند، مو سفید می‌شود.

    آیا پیری زودرس هم داریم؟

    با افزایش سن، مو متمایل به سفید شدن و از دست دادن رنگ خود می‌شود، ولی گاهی این فرآیند سفید یا خاکستری شدن در زمانی زودتر از حد معمول یعنی در جوانی آغاز می‌شود و باعث می‌شود یک فرد جوان کمی‌ پیر به نظر برسد. در حالت عادی، سفید شدن مو در مردان حدود 30 سالگی و در زنان حدود 35 سالگی اتفاق می‌افتد و در سیاه‌پوستان این فرآیند 10 ‌‌سال دیرتر رخ می‌دهد. سفیدی موی سر از شقیقه شروع می‌شود، ولی پیش از موی سر، سبیل و ریش شروع به سفید شدن می‌کند. در صــورتــی کـه در سـفـیـد پـوسـتـان، زودتـر از 20 ‌‌سالگی و در سیاه‌پوستان پیش از 30 سالگی موها سفید شوند، به آن سفید شدن زودرس مو گفته می‌شود که خود علل مختلفی دارد.

    آیا موها هم به آرامش و تغذیه سالم نیازمندند؟

    از دلایل اصلی و اولیه سـفـیــدی زودرس مـوهـا مـی‌تـوان بـه نـوع رژیـم غــذایـی نـامناسب و نـیـز آشفتگی‌ها و نگرانی‌های ذهنی اشاره کرد. کمبود ویــتــامـیــن‌هــا از جـمـلــه ویتامین B12 ، آهن، مس، منگنز، تیتانیوم و ید در رژیم روزانه عاملی است که به سفیدی زودهنگام مو کمک می‌کند. نگرانی‌های ذهنی هم تنش زیادی به پوست سر وارد می‌کند که با تولید مواد مغذی مورد نیاز برای سلامت مـو تـداخـل مـی‌کـند.

    از دیگر عوامل مساعدکننده سفیدی زودرس می‌توان به وراثت اشـاره کـرد. بـه طوری که در چنین افرادی سفیدی موها زودتر آغاز می‌شود. کثیفی پوست سر، شستشوی موها با آب داغ و خشک کردن آن با وسایل الکتریکی مانند سشوار، بیماری تیروئید ، کم‌خونی ، رژیم‌های لاغری بسیار سخت و طولانی‌مدت، افزایش گلبول‌های سفید خون و استفاده از دخانیات و سیگار (افراد سیگاری 4 ‌‌برابر زودتر به سفیدی مو دچار می‌شوند) از دیگر عوامل سفیدی زودرس موها هستند.

    تار موی سفید

    آیا کندن موهای سفید باعث زیادشدن آنها می‌شود؟

    کـنــدن یــا قـیـچــی کــردن مــوهــای سـفـیـد به‌هیچ‌وجه باعث زیاد شدن آنها نمی‌شود. ولی به دلیل فشار وارد آمده بر پوست سر و مو، توصیه می‌کنیم این کار را انجام ندهید. با کندن موی سفید، مجدداً در همان مکان، موی سفید جدیدی رشد خواهد کرد و تعداد آن زیادتر نمی‌شود.

    آیـا اسـتفاده از رنگ موها و مش‌ها در سفید‌شدن زودهنگام موها تأثیری دارد؟

    خانم‌ها به زیبایی خود اهمیت می‌دهند و موها نیز جزئی از زیبایی آنها به شمار می‌رود. بـنـابـرایـن طـبیعی است که گهگاه اقدام به رنگ‌کردن آنها کنند. ولی این سؤال همیشه برای آنها مطرح است که مبادا با رنگ کردن، موها سفید شوند؟ باید بگوییم که رنگ کردن هیچ تأثیری روی زودتر سفید شدن موها ندارد، بلکه عوامل دیگری که در بالا اشاره کردیم در این امر دخیل هستند. ولی رنگ کردن پیاپی هم مشکلاتی را برای مو ایجاد می‌کند و ممکن است باعث خشکی و تحریک‌پذیری مو شود، ولی باعث سفید شدن مو نمی‌شود. در واقع رنگ کردن مو، یکی از راه‌های خلاص شدن از شر سفیدی موهاست.

    از چـه رژیـم غـذایی برای جلوگیری از سفیدی زودرس مو استفاده کنیم؟

    کمبود برخی مواد غذایی باعث سفید شدن زودرس موها می‌شود که با رعایت یک رژیم خوب شاید بتوان از آن جلوگیری کرد. مصرف غـذاهـای سـرشـار از ویـتامینB مانند برنج، تخم‌مرغ، سبوس گندم و سبزیجات بسیار مؤثر است و سفیدی مو را به تأخیر می‌اندازد. عنصر مس از آن دسته عناصری است که نقش زیادی در جلوگیری از سفید شدن موها دارد. غذاهایی چون قارچ، سیب‌زمینی، عدس، نخودفرنگی، لوبیا، موز، هلو، گلابی و سیب غنی از مس هستند. مصرف نان جو در رژیم غذایی، خوردن یک لیوان جوشانده سبوس گندم، جو و برنج در روز و خـوردن یـک قاشق مرباخوری پودر سـبـوس برنج مخلوط شده با شکر در روز می‌تواند در جلوگیری و نیز درمان سفیدی مو مؤثر باشد.

    در کنار این ها، استفاده از سیر، پیاز، موسیر و تره نیز که سرشار از منگنز هستند می‌تواند مفید باشد.

    سفید شدن موها

    آیـا سفید شدن موها به رنگ موی فرد بستگی دارد؟

    رنگ مو در افراد و نژادهای مختلف، متفاوت است. موی انسان به دلیل وجود نسبت‌های مختلف عناصر در رنگدانه‌ها متفاوت است. موی سیاه نسبت منگنز بیشتر، موی بور نسبت روی بیشتر و موی سرخ نسبت تیتانیوم بیشتری را داراست. سفیدی مو می‌تواند در نتیجه کمبود عناصر و املاح موجود در رنگدانه‌های مو باشد. در واقع سفید شدن موها، ارتباطی با نوع ملانین بدن که تیره یا روشن بودن موها را مشخص می‌کند، ندارد. پس دیر یا زود، در همه انواع مو سفیدی اتفاق می‌افتد.

    آیا سفیدی مو باعث ریزش آن‌ هم می‌شود؟

    خـیــر. مــوهــای سـفـیــد بـا از دسـت دادن رنگدانه‌های خود، ترد و شکننده و حساس می‌شوند. موی سفید نسبت به موهای سیاه، خشک‌تر و زبرتر است، ولی ریشه آن سست نیست و سفید شدن را نمی‌توان عاملی برای ریزش مو به حساب آورد.

    آیا موها می‌توانند یک‌شبه سفید شوند؟

    معمولاً مو از ریشه سفید می‌شود. در پوست سر انسان حدود 100 تا 150 هزار تار مو وجود دارد و هر کدام بین 2 تا 6 سال عمر می‌کنند. رشد مو هفته‌ها طول می‌کشد و نمی‌تواند در طول یک شب سفید شود. همان طور که گفتیم، یـکـــی از عــوامــل سـفـیــدی زودرس مــوهــا، نگرانی‌های ذهنی است. گاهی مردم تصور می‌کنند فردی در اثر یک فشار عصبی شدید دچار سفیدی مو می‌شود. این باوری کاملاً غلط است. فشار عصبی یکی از دلایل ریزش مو است. بنابراین با ایجاد چنین فشاری، مقدار زیادی از موهای سیاه ریخته و موهای سفید روی سر جلوه‌نمایی می‌کنند و این طور به نظر می‌رسد که موهای فرد یک‌شبه سفید شده است که در واقع غلط است.

    پس اگر شما هم جزو آن دسته از افرادی هستید که به موهای خود اهمیت می‌دهید و از سفید شدن آنها وحشت دارید، با رعایت نکاتی که گفته شد تا جایی که می‌توانید از ایجاد شـرایـط مـنـاسـب برای سفید شدن موهایتان جلوگیری کنید.

    ندا اظهری – جام جم

    منبع :

    http://www.tebyan.net/nutrition_health/diseases/skin_hair/hair/2009/6/21/95016.html



  • کلمات کلیدی :
  •  نوشته شده توسط به سلامت در جمعه 88/8/22 و ساعت 10:30 عصر | نظرات دیگران()

    کافئین جلوی ریزش مو را می‌گیرد

    ریزش مو

    نتایج اولیه تحقیقات پژوهشگران آلمانی نشان می‌دهد که مصرف موضعی کافئین می‌تواند با مهار عوامل اصلی ریزش مو، یعنی هورمون دی هیدروتستوسترون و آنزیم فسفو دی استراز از ریزش موها جلوگیری کند.

    دکتر آدولف کلنک، داروساز و سرپرست گروه تحقیقاتی موسسه کرت ولف در آلمان در گفتگو با ایسنا گفت:

    «نتایج تحقیقات آزمایشگاهی پژوهشگران تا این مرحله روی مدل‌های کاشت موی زنده در محیط کشت آزمایشگاهی حاکی از این بود که تماس موضعی (نه مصرف خوراکی) کافئین با ریشه‌ موها می‌تواند با مهار اثرات مضر هورمون دی هیدروتسترون از ریزش موها جلوگیری کند.»

    وی، همچنین درباره دلایل ریزش مو گفت:

    «در جوامع امروزی، شایع‌ترین دلیل ریزش مو هورمونی است که از طریق وراثت از نسلی به نسل دیگر قابل انتقال است و این نوع ریزش مو در مردها با شروع سن بلوغ و در زنان با نزدیک شدن به سنین یائسگی پدید می‌آید. نقش اصلی را در این میان، فرم فعال هورمون تستوسترون به عهده دارد.»

    تماس موضعی (نه مصرف خوراکی) کافئین با ریشه‌ موها می‌تواند با مهار اثرات مضر هورمون دی هیدروتسترون از ریزش موها جلوگیری کند.

    کلنک افزود:

    «امید است با کشف تاثیرات مفید مصرف موضعی کافئین بتوان با به کارگیری درست ترکیبات کافئین دار در انواع داروهای موضعی و انواع شوینده‌های طبی برای ریشه‌ موها، از ریزش ارثی موها جلوگیری کرد.»

    در مواردی که ریزش مو به طور ارثی و به علت وجود ژن ریزش مو اتفاق می افتد، نمی‌توان کار خاصی برای افراد انجام داد.

    اما در مواردی که ریزش مو اکتسابی است و به علت اختلالات هورمونی بروز می‌کند، می‌توان با تنظیم هورمون‌های مسبب آن و یا به صورت موضعی، مشکل را برطرف کرد.

    کارشناس تغذیه تبیان: (در این تحقیقات تاثیر استفاده ی مستقیم از مواد حاوی کافئین بر روی موها در جلوگیری از ریزش آنها اثبات شده است، یعنی خوردن یا نوشیدن مواد کافئین دار مثل قهوه، تاثیری بر جلوگیری از ریزش موها ندارند).

    ترجمه:‌ سهیلا عابدین‌پور

     Dermatology :منبع

    http://www.tebyan.net/nutrition_health/diseases/skin_hair/hair/2009/3/7/87179.html



  • کلمات کلیدی : مو
  •  نوشته شده توسط به سلامت در جمعه 88/8/22 و ساعت 10:29 عصر | نظرات دیگران()

    توصیه‌های دکتر تیرنگ نیستانی برای پیشگیری از شایع‌ترین بیماری فصل
    رژیم غذایی ضدسرماخوردگی



    با فرارسیدن فصل سرما کم‌کم سرماخوردگی شایع‌تر می‌شود و سرفه‌های طولانی و ناراحتی‌های تنفسی به دنبالش می‌آید. شاید گاهی برای شما هم پیش آمده باشد که اوایل پاییز یک سرمای سفت و سخت بخورید و تا آخر زمستان یک سرماخوردگی خفیف رهایتان نکند و مدام در حال سرفه کردن باشید؛ چیزی که واقعا تحمل‌اش سخت است. این جور وقت‌ها معمولا دوست و آشنا هر کدام راه‌حل‌های سنتی را تجویز می‌کنند که به نظر آنها برای تسکین التهاب تنفسی فایده دارد؛ از خوردن فرنی و بهدانه و نشاسته و شیر داغ گرفته تا پرهیز از ترشی و خربزه و ماست ترش و ... ولی آیا واقعا این غذاها روی عفونت‌های تنفسی تاثیری دارند؟ ...

    دکتر تیرنگ نیستانی، متخصص تغذیه و رژیم‌درمانی و عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی، معتقد است که اگر سرماخوردگی به عفونت ریه منتهی شود، با پرهیز غذایی، خیلی نباید به درمان زود هنگام این مشکل امیدوار بود: «البته بهتر است از مصرف غذاهای خیلی تند یا پرادویه اجتناب کرد چون محرک هستند. خوراکی‌های خیلی سرد یا سرخ شده هم ممکن است در مورد برخی افراد مشکل‌زا باشند اما قانون کلی در این باره وجود ندارد. بیشترین کاری که می‌شود برای درمان این بیماری انجام داد، بالابردن ایمنی بدن برای مقابله با ویروس و پیشگیری از سرماخوردگی‌های بعدی است.» با این حساب، اگر مرتب دچار مشکلات تنفسی ناشی از سرماخوردگی می‌شوید، می‌توانید با خوردن یک سری مواد غذایی مقاومت‌تان را نسبت به این بیماری بالا ببرید.


    رژیم غذایی برای مقابله با عفونت‌های تنفسی

    اگر حس می‌کنید سرماخورده‌اید و به خصوص گلویتان می‌سوزد، بی درنگ شروع کنید به خوردن سبزی‌ها و میوه‌هایی که از نظر ویتامین C غنی هستند. یادتان باشد که گل کلم، کاهو، فلفل دلمه‌ای سبز یا قرمز، اسفناج، لوبیا سبز و انواع مرکبات از منابع مهم این ویتامین محسوب می‌شوند. البته دکتر نیستانی تاکید می‌کند که پیشگیری از سرماخوردگی مهم‌تر وآسان‌تر از درمان آن است و شما باید هر روز این موادغذایی را بخورید تا بدنتان در مقابل ویروس سرماخوردگی و به تبع آن، عفونت دستگاه تنفسی مقاوم شود: «بعضی‌ها فکر می‌کنند ویتامین c در برابر سرماخوردگی و آنفلوآنزا معجزه می‌کند که تصور درستی نیست ولی اگر این ویتامین به مقدار کافی مصرف شود، می‌تواند تا حدی از علایم سرماخوردگی بکاهد. ضمن اینکه ویتامین c خواص آنتی‌هیستامینی هم دارد.» بعد از ویتامین c گروه غذایی دیگری که در تقویت سیستم ایمنی بدن بسیار موثر است، مواد دارای آنتی‌اکسیدان هستند که باز هم سبزی‌ها و میوه‌ها مثل گوجه‌فرنگی، لوبیا قرمز، مغزگردو، کلم بروکلی، هویج و سیب قرمز در صدر این گروه قرار می‌گیرند.


    کمبود ویتامین‌ها

    اگر سرفه و سرماخوردگی در شما مزمن شده است، ممکن است دچار کمبودهای تغذیه‌ای باشید که از آنها بی‌خبرید. به این کمبودها که هنوز علایم بالینی پیدا نکرده‌اند، می‌گویند کمبود حاشیه ای. اگر بدن شما دچار کمبود حاشیه‌ای ویتامین A باشد، شما زیاد سرما می‌خورید و عفونت سرماخوردگی در بدنتان شدت می‌یابد و دیرتر هم خوب می‌شوید. پس باید موادغذایی را مصرف کنید که ویتامین A دارند یا پیش ساز این ویتامین هستند. دکتر نیستانی می‌گوید:«اسم قدیمی ویتامینA ویتامین ضد عفونت بوده است، پس اگر کسی ویتامینA بدنش تامین باشد کمتر دچار عفونت بالاخص عفونت‌های تنفسی می‌شود. این ویتامین در مواد غذایی مثل جگر، تخم مرغ و لبنیات به وفور وجود دارد و پیش سازش هم در سبزیجاتی مثل هویج و اسفناج یافت می‌شود.» بعد از ویتامین A، کمبود ویتامین D هم می‌تواند باعث ضعف ایمنی بدن در مقابل عفونت‌های تنفسی شود. دکتر نیستانی می‌گوید:«ویتامین D در رژیم غذایی ما ایرانی‌ها به‌اندازه کافی وجود ندارد و بهترین منبع برای ما، مواجهه مستقیم با نور آفتاب است، پس کسانی که به خاطر شغل‌شان تمام روز در فضاهای بسته هستند، ممکن است با کمبود این ویتامین رو به رو شوند و باید به پزشک یا متخصص تغذیه مراجعه کنند تا در صورت لزوم برایشان مکمل این ویتامین تجویز شود.»


    مکمل کافی نیست!

    عامل دیگری که سیستم ایمنی بدن را در مقابل سرماخوردگی تقویت می‌کند، عنصر روی یا زینک است: «کمبود زینک از قدیم در ایران مشاهده شده و به ویژه در بچه‌ها بیشتر به چشم می‌خورد. منابع روی تقریبا با آهن مشترک است و در انواع گوشت‌ها و غلات وجود دارد. پس اگر بخواهیم یک برنامه غذایی کاربردی و کامل برای پیشگیری و کوتاه کردن دوره ابتلا به عفونت‌های تنفسی ناشی از سرماخوردگی پیشنهاد کنیم، می‌توان گفت حتما در روز 2تا 3 واحد میوه همراه با 2 واحد سبزی مصرف‌کنید و آب‌میوه‌های صنعتی را به هیچ وجه جایگزین مناسبی برای این گروه غذایی به‌حساب نیاورید.» دکتر نیستانی ادامه می‌دهد: «دست کم دولیوان شیر در روز بخورید یا دو لیوان ماست تا کلسیم و ویتامین‌های A و کمی هم ویتامین D مورد نیاز روزانه‌تان تامین شوند. پروتیین‌های حیوانی را فراموش نکنید زیرا همان‌طور که گفتیم، انواع گوشت‌ها منابع غنی آهن و زینک هستند و کمبودشان می‌تواند فرد را در مقابل بیماری‌های تنفسی و عفونی آسیب‌پذیر کند.» دکتر نیستانی در آخر نیز اضافه می‌کند که مکمل‌ها هیچ‌گاه جای مواد غذایی را نمی‌گیرند، پس بهتر است همه چیز را به‌صورت طبیعی به بدنتان برسانید.
    http://salamatiran.com/NSite/FullStory/?Id=30368&type=2



  • کلمات کلیدی : سرماخوردگی
  •  نوشته شده توسط به سلامت در جمعه 88/8/22 و ساعت 9:8 عصر | نظرات دیگران()


    5 مُد‌ ضدسلامت



    پوشیدن کفش پاشنه بلند، شلوار جین سنگ‌شوی و یا دمپایی لاانگشتی با نگین‌های زیبا، مورد پسند خیلی از خانم‌هاست ولی آیا این مدل‌های دوست‌داشتنی برای سلامت ما خطری ندارند؟ بد نیست نظر پزشکان را درباره این 5 مدل پوشش که هر از گاه مد می‌شوند، با هم مرور کنیم...


    1 شلوارهای جین تنگ

    شلوار جین تنگ می‌تواند باعث عفونت مثانه بانوان شود. همیشه در اطراف مقعد باکتری‌هایی وجود دارند. این باکتری‌ها می‌توانند در اثر اصطکاک لباس به طرف واژن حرکت کنند و چون مجرای ادراری در بانوان کوتاه است، خیلی سریع باعث عفونت ادراری می‌شوند که نشانه آن خارش و تکرر ادرار است. از طرف دیگر محققان دانشگاه پورتلند می‌گویند چون در این لباس‌ها امکان تبادل هوا وجود ندارد، شانس رشد قارچ‌ها نیز افزایش می‌یابد. آنجا محیطی تاریک، مرطوب برای رشد سریع قارچ‌ها در کشاله‌ران است که خودشان را با خارش و سرخی‌ نشان می‌دهند.

    2 کفش‌های پاشنه بلند

    پزشکان می‌گویند گرچه بانوان دوست دارند همیشه با پوشیدن کفش‌ پاشنه بلند، قد بلندتر به‌نظر برسند ولی این پوشیدن مداوم آغازگر مشکلات زنجیره‌ای طولانی برای آنها است. پوشیدن مداوم کفش پاشنه بلند باعث انقباض تاندون آشیل می‌شود. آسیب تاندون آشیل می‌تواند باعث مشکلات شدید راه رفتن شود. از سوی دیگر عدم تعادل هنگام راه رفتن با این کفش‌ها شانس سقوط و زمین خوردن و آسیب لگن را در بانوان افزایش می‌دهد. همچنین کفش پاشنه بلند فشار زیادی را بر کمر بانوان وارد می‌کند که باعث کمردردهای شدید در طولانی مدت خواهد شد.

    3 دمپایی‌های لاانگشتی

    دمپایی لاانگشتی نگین‌دار و بندی شاید شیک باشد ولی به دلیل عدم حمایت کفش از ساق پا می‌تواند خطرآفرین باشد. این دمپایی‌ها معمولا قوس کافی در کف‌شان ندارند که می‌تواند باعث خارپاشنه پا شود که درمان آن جراحی است. از سوی دیگر این دمپایی‌ها هیچ محافظتی از پا در برابر اشیای تیز موجود در محیط ندارند.

    چکمه‌های صاف و مشکلات زانو و کمر: در بازار چکمه‌های پاییزی و زمستانی وجود دارد که کف آنها صاف و فاقد هرگونه انحنای مطابق با کف پا است. این کفش‌ها باعث کمردرد و فرسایش زانو می‌شوند. هنگام خریدن این چکمه‌های خزدار حتما دقت کنید که خز این کفش‌ها به زانوی شما فشار نیاورد و از طرف دیگر حتما در کف ضخیم این کفش‌ها انحنای کف پای شما رعایت شده باشد.


    4 کیف دستی‌های بزرگ و سنگین

    گرچه مد است که کفش‌های پاشنه بلند ورنی را با کیف دستی بزرگ ست کنید ولی کیف دستی‌های بزرگ و سنگین هم برای بانوان مشکل آفرین هستند. پزشکان می‌گویند حمل کیف دستی‌های بزرگ و سنگین باعث کمردرد می‌شود. بهتر است اگر چنین کیف دستی دارید، هر چند ساعت آن را از این شانه‌‌تان روی آن یکی بیندازید تا فشار روی یکی نباشد. حمل طولانی این وسایل باعث درد عضلانی می‌شود چون وقتی شما کیف سنگینی را روی یک شانه خودتان بیندازید، عضلات طرف دیگر بدن شما برای مستقیم نگه داشتن بدن‌تان کشیده می‌شوند. بهترین روش حمل کیف دستی انداختن آن به صورت کج است، به طوری که بند آن روی یک شانه و خودش در طرف دیگرتان باشد.


    5 کفش‌های نوک باریک

    به هر دلیل این روزها در میان خانم‌ها ونیز آقایان، پوشیدن کفش‌هایی که نوک باریک دارند، مد شده است. کفش‌هایی که در کوچه و خیابان پای خیلی‌ها می‌بینید اولین چیزی که به خاطر می‌آ‌ورد این است که پای بیچاره این همه فشار را چگونه تحمل می‌کند؟

    استدلال برخی افرادی که از این‌گونه کفش‌ها استفاده می‌کنند این است که پس این همه آدم چگونه این کفش‌ها را می پوشند و بیمار نمی‌شوند، در حالی که اگر از خود این افراد بپرسید خاطرات تلخ زیادی برای گفتن دارند. مثلا یکی از این خاطرات چنین است: «تازه از این کفش‌های نوک باریک مد شده بود. من هم رفتم و یکی از آنها را خریدم و تمام روز پوشیدم و پز دادم. فردای آن روز وقتی خواستم دوباره کفشم را بپوشم، متوجه درد شدیدی در شستم شدم. اول خیلی به آن اعتنا نکردم ولی دیدم قابل تحمل نیست. انگشتم را که نگاه کردم دیدم قرمز شده و مجبور شدم با دمپایی بروم دکتر. دکتر گفت ناخن‌ات داخل گوشت انگشت فرو رفته و بایدآن را بیرون بیاورم.»

    فرو رفتن ناخن به داخل گوشت، یکی از عوارض پوشیدن کفش‌های تنگ و نوک باریک و ضایعه شایعی است که بیشتر برای شست پا پیش می‌آید. در این بیماری به دلیل فشار فیزیکی، معمولا بافت حاشیه ناخن شست پا به سمت ناخن فشرده می‌شود و در نهایت ناخن به داخل بافت کناری فرو می‌رود. این عارضه معمولا دردناک است و کم‌کم عفونت هم به آن اضافه می‌شود. برای پیشگیری از این عارضه باید ناخن‌ها را به طرز درستی کوتاه کرد و کفش تنگ و نوک باریک نپوشید.

    فرو رفتن ناخن به گوشت تنها عارضه دردناک کفش‌های نوک باریک نیست و بسیاری از کسانی که به پوشیدن این کفش‌های خطرناک عادت دارند، دچار عارضه‌ای می‌شوند که به مراتب پر دردسرتر از قبلی است. این عارضه که در واقع انحراف دایمی انگشت شست پا به سمت انگشت دوم است «هالوس والگوس» نام دارد. گفته می‌شود، اصلا شیوع این بیماری با ظهور کفش در جوامع بشری آغاز شده است.

    نتایج مطالعات دانشمندان عربستان سعودی حاکی است، هیچ ‌هالوس والگوسی در میان زنان وجود ندارد که بر اثر پوشیدن کفش نوک باریک ایجاد نشده باشد. به عبارتی صددرصد زنان دچار این بیماری در این کشور کفش‌های نوک باریک می‌پوشند. البته شاید بگویید مگر چند نفر از کسانی که کفش نوک باریک می‌پوشند، دچار‌ هالوس والگوس می‌شوند که این همه در باره آن سر و صدا به پا شده است؟

    در پاسخ به این سوال دکتر عبدالوهاب، استاد دانشگاه ملک سعود ریاض، می‌گوید: «حدود 81 درصد کسانی که مدت‌ طولانی کفش‌نوک باریک می‌پوشند، درنهایت دچار ‌هالوس والگوس می‌شوند.»

    غیر از دو عارضه فوق، کفش‌های نوک باریک عوارض متعدد دیگری نیز به همراه دارند که از آن میان می‌توان به پینه، میخچه و کج شدن و خمیدگی انگشتان اشاره کرد. در‌نهایت می‌توان به جرات گفت پوشیدن کفش‌های نوک باریک، صرف‌نظر از مد بودنشان اصلا به صلاح پاهای شما نیست.‌

    http://salamatiran.com/NSite/FullStory/?Id=30266&type=2

  • کلمات کلیدی : مُد‌
  •  نوشته شده توسط به سلامت در جمعه 88/8/22 و ساعت 9:7 عصر | نظرات دیگران()

    مگس پران چشم چیست؟

    (Floaters)

    آیا هرگز برای تان پیش آمده است که هنگام خیره شدن به یک تصویر صاف (مثلا یک کاغذ سفید یا آسمان آبی) متوجه ذرات کوچک غبار مانندی شوید که جلوی چشم تان بالا و پایین می ‌روند و هرچه پلک می‌ زنید باز هم مثل یک سایه کوچک در جلوی چشم تان قرار دارند؟

    این سایه ‌های مزاحم را اصطلاحا "مگس پران" می ‌گویند. معمولا با حرکت دادن چشم، مگس ‌پران هم حرکت می ‌کند، اما چون جهت حرکت آن در خلاف جهت حرکت چشم می ‌باشد، نمی‌توان آن را با چشم تعقیب کرد.

    مگس ‌پران چیست؟

    مگس پران چشم

    مگس ‌پران در حقیقت سایه کدورت ‌های موجود در مایع زجاجیه چشم است که روی شبکیه می‌ افتد و به صورت یک سایه تیره دیده می ‌شود. این کدورت ‌ها ممکن است ناشی از چسبندگی و ضخیم شدن رشته ‌های زجاجیه، جمع شدن سلول ‌های التهابی در زجاجیه و یا خونریزی در داخل چشم باشد.

    زجاجیه چیست؟

    زجاجیه مایع ژله مانندی شبیه سفیده تخم مرغ خام است که بخش اعظم داخل کره چشم (از پشت عدسی تا روی شبکیه) را پُر کرده است و به حفظ ساختمان کروی چشم کمک می ‌کند و شبکیه را در جای خودش نگه می ‌دارد. ساختمان زجاجیه از یک شبکه اسفنجی متشکل از رشته ‌های خیلی ظریف است که مقادیر فراوان آب و مواد محلول را در خود جای می دهد و به آن حالت ژله ‌ای می بخشد. رشته ‌های موجود در زجاجیه در قسمت ‌های خارجی ‌تر زجاجیه متراکم ‌تر هستند و اتصالات نسبتا محکمی به لایه‌ های داخلی شبکیه دارند.

    چرا مگس‌پران ایجاد می‌ شود؟

    مگس‌ پران عارضه بسیار شایعی است و با افزایش سن، شیوع آن افزایش می ‌یابد، طوری که بیش از 60 تا 70 درصد افراد بالای 60 سال مگس ‌پران را تجربه کرده ‌اند.

    رشته‌ های موجود در زجاجیه در بچه‌ ها و افراد جوان معمولا بسیار ظریف است و دیده نمی‌ شود، اما با بالا رفتن سن این رشته‌ ها ضخیم‌ تر می ‌شوند و در بعضی جاها به هم می‌ چسبند و باعث ایجاد کدورت می ‌شوند که سایه این کدورت بر روی شبکیه به صورت مگس‌پران احساس می ‌شود.

    به علاوه در بسیاری از افراد مسن، بخشی از رشته‌ های محیطی زجاجیه که به شبکیه متصل هستند، از جای خود کنده می‌ شوند و به داخل بخش‌های مرکزی زجاجیه می ‌افتند. این حالت که آن را "جداشدگی خلفی زجاجیه" می ‌نامند، شایع ترین علت ایجاد مگس ‌پران است.

    گاهی اوقات هم وجود التهاب داخل چشمی (یووئیت) سبب تجمع سلول ‌های التهابی در زجاجیه و ایجاد مگس‌ پران می ‌شود.

    یک علت دیگر مگس ‌پران، وجود خونریزی در داخل زجاجیه است، مثلا در افراد مبتلا به دیابت ممکن است خونریزی های خفیف چشمی، ابتدا به صورت یک مگس‌ پران دیده شود.

    مگس‌پران در چه افرادی شایع‌ تر است؟

    افراد بالای 60 سال

    افراد نزدیک بین

    افرادی که سابقه جراحی چشم (به خصوص جراحی آب مروارید) دارند.

    افرادی که سابقه التهاب داخلی چشم (یووئیت) دارند.

    آیا مگس‌پران خطرناک است؟

    بسیاری از افراد مدت ها مگس ‌پران داشته اند و هیچ مشکل خاصی پیدا نکرده اند. مگس پرانی که سال های سال وجود داشته و تغییر خاصی پیدا نکرده است، معمولا خطری ندارد، اما بروز مگس پران جدید می تواند ناشی از مشکلات جدی چشمی باشد.

    البته همان طور که گفته شد شایع ترین علت بروز مگس پران جدید، جداشدگی زجاجیه خلفی است که به خودی خود خطری ندارد، اما گاهی اوقات در حین جدا شدن زجاجیه، بخشی از شبکیه نیز همراه با آن کنده می ‌شود و باعث ایجاد سوراخ یا پارگی در پرده شبکیه می ‌شود که می تواند سبب جدا شدن پرده شبکیه و مشکلات شدید بینایی شود.

    تشخیص علت ایجاد مگس‌پران بدون معاینه دقیق چشم پزشکی امکان ‌پذیر نیست، بنابراین لازم است تمام افرادی که مگس ‌پران جدید پیدا کرده‌اند، حتما توسط چشم ‌پزشک معاینه شوند.

    دید در فرد مبتلا به مگس پران

    برای انجام معاینه، ابتدا مردمک با استفاده از قطره‌ های مخصوص باز می ‌شود و سپس با استفاده از لنزها و وسایل مخصوص، زجاجیه و شبکیه معاینه می ‌شود. در صورتی که در معاینه هیچ مشکلی به جز "جداشدگی زجاجیه خلفی" وجود نداشته باشد و شبکیه سالم باشد، معمولا خطری وجود ندارد و درمان خاصی لازم نیست، اما در مواردی که آسیبی به پرده شبکیه وارد شده باشد، یا خونریزی یا التهاب داخل چشمی وجود داشته باشد، باید درمان انجام شود.

    گاهی با یک نوبت معاینه نمی ‌توان علت دقیق ایجاد مگس‌ پران را تشخیص داد. در این حالت معمولا لازم است معاینه در فواصل 2 تا 3 هفته یک بار تکرار شود تا مطمئن شویم علت خطرناکی وجود ندارد.

    یک نکته مهم آن است که مگس پران حتی در صورت همراهی با پارگی شبکیه، پس از چند هفته کوچک می شود، بنابراین در افرادی که مگس پران جدید چشم داشته اند، حتی اگر خود به خود خوب شده باشند، لازم است معاینه کامل چشم انجام شود.

    آیا مگس‌پران قابل درمان است؟

    همان طور که قبلا هم گفته شد مگس ‌پران معمولا علت خطرناکی ندارد و نیازی به درمان نیست. در اکثر موارد پس از چند هفته تا چند ماه، مگس پران به تدریج کوچک می شود و فرد نیز عادت می کند که آن را نادیده بگیرد.

    اما در مواردی که مگس پران با سوراخ یا پارگی پرده شبکیه همراه باشد، ممکن است نیاز به اقدامات درمانی مثل لیزر یا عمل جراحی برای جلوگیری از پارگی پرده شبکیه وجود داشته باشد.

    کلام آخر

    همانطور که گفته شد مگس ‌پران قدیمی که سال‌ ها وجود داشته و تغییر خاصی پیدا نکرده است، معمولا بی‌خطر است، اما در موارد زیر لازم است حتما به چشم پزشک مراجعه کنید:

    * مگس‌پرانی که جدیدا ایجاد شده است (حتی اگر پس از چند هفته خود به خود برطرف شده باشد)

    * مگس ‌پران قدیمی که جدیدا بزرگ تر شده، یا تغییر دیگری پیدا کرده است.

    * مگس ‌پران همراه با جرقه (حتی اگر پس از چند روز جرقه خود به خود برطرف شده باشد)

    * مگس‌پران همراه با کم شدن یا تاری دید یا احساس وجود پرده در جلوی چشم (این علامت، بسیار مهم است و ممکن است ناشی از کنده شدن بخشی از شبکیه باشد که به درمان فوری نیاز دارد) .



  • کلمات کلیدی : چشم
  •  نوشته شده توسط به سلامت در جمعه 88/8/22 و ساعت 9:5 عصر | نظرات دیگران()

    کاکائوی تلخ از پوست محافظت می کند

    کاکائوی تلخ

    نتایج یک تحقیق جدید نشان داد: کاکائوی تلخ از پوست در برابر تاثیرات پیرکننده نور خورشید محافظت می ‌کند.

     

    به گزارش ایسنا، دانشمندان در پژوهش جدیدی دریافتند: اثرات نور خورشید که می‌ تواند باعث ایجاد چین و چروک و پیری در پوست شود، با مصرف کاکائوی تلخ کاهش می یابد.

     

    این دانشمندان تحقیقات خود را در مرکز درماتولوژی اروپایی لندن انجام داده‌اند.

     

    این مرکز، یک کلینیک تخصصی پوست است که در این زمینه مطالعات مفیدی انجام داده است. دانشمندان این کلینیک هم چنین تاکید کردند، مصرف روزانه کاکائوی تلخ خطر ابتلا به سرطان پوست را نیز کاهش می‌ دهد.

     

    کاکائوی تلخ و معمولی

    در این گزارش تاکید شده است که تاثیرات فوق فقط مربوط به کاکائوی تلخ (نه معمولی) می شود، چون این نوع کاکائو حاوی مقادیر بسیار بالایی از فلاوانول‌ ها است.

    فلاوانول‌ها آنتی اکسیدان هایی هستند که به طور طبیعی در دانه ‌های کاکائو وجود دارند.

    (کاکائوی تلخ نسبت به کاکائوی معمولی دارای پودر کاکائوی بیشتری است، یعنی هر چه درصد کاکائوی موجود در شکلات بیشتر باشد، تلخ تر و تیره رنگ تر است.)

     

    در این تحقیق، دانشمندان دریافتند: افرادی که کاکائوی غنی از فلاوانول مصرف می کنند، در برابر اشعه ی ماورا بنفش خورشید که باعث بروز چین و چروک های پوستی می‌ شود، مقاوم ترند و کمتر یا دیرتر دچار پیری پوست می‌ شوند.

     

    محققان می ‌گویند مکانیسم اصلی این تاثیر، خاصیت آنتی اکسیدانی و ضد التهابی این مواد است. البته شکلات های معمولی تاثیر مشابه را به هیچ وجه ندارند.

    پوست



  • کلمات کلیدی : پوست
  •  نوشته شده توسط به سلامت در جمعه 88/8/22 و ساعت 9:4 عصر | نظرات دیگران()

    10 نکته درباره خرید شامپو

    یکی از عواملی که سبب بروز حالتی بیمارگونه در مو می‌شود، استفاده از شامپویی نامناسب است. کارشناسان توصیه می‌کنند برای داشتن موهایی سالم و زیبا، نه تنها تا حد ممکن از قرار گرفتن در معرض دود سیگار و هوای آلوده، براشینگ‌های متعدد و رنگ و مش‌های دایمی دوری کنید، بلکه شامپویی مناسب موی خود بخرید.

    چگونه و با چی سرم را بشویم؟

    1- پیش از خرید هر نوع شامپویی ابتدا با پزشک یا آرایشگر خود مشورت کنید.

    این افراد پس از آگاهی نسبت به اینکه در هفته چند بار موی خود را می شویید، چه نوع مویی دارید، آیا دچار ناراحتی پوست‌سر هستید یا خیر و ... ، شامپویی مناسب به شما معرفی کنند.

    2- برای موهای مختلف، شامپوهای متفاوتی وجود دارند.

    حتما نوع موی خود را بشناسید (چرب، خشک، معمولی) و اگر رنگ یا فر شده است، شامپویی مناسب آن خریداری کنید.

    3- مد نظر داشته باشید که آیا هدف خاصی از خرید شامپو دارید یا خیر؟

    آیا می‌خواهید موهایتان نرم و صاف شوند، براق و طبیعی دیده شوند یا پُرپشت‌تر به نظر آیند؟

    4- توجه داشته باشید که شامپو حاوی ماده‌ای به نام دپاتانولمین نباشد، زیرا تحقیقات اخیر نشان داده این ماده از رشد طبیعی مغز جلوگیری می‌کند.

    5- هرگز گول ظاهر بسته‌بندی و رنگ شامپوها را نخورید. ترکیبات یک شامپو باید مناسب مو باشد. گاهی شامپوهایی با رنگ و شکل زیبا، غیراستاندارد بوده و می‌توانند سبب افزایش ریزش مو و خارش پوست‌سر شوند.

    6- شامپوهای مارک دار را تنها از نمایندگی‌های معتبر خریداری کنید. نوع تقلبی این نوع شامپوها بسیار زیاد است و ممکن است شما هزینه گزافی را بابت شامپویی نامرغوب پرداخت کنید. چاپ‌های کج، پلمپ‌ نبودن یا نداشتن جعبه یا بروشور نشان‌دهنده تقلبی یا قاچاق بودن کالاست.

    7- در هنگام خرید حتما به تاریخ تولید و انقضا توجه کنید.

    8- در صورتی که پس از استفاده از یک نوع شامپو متوجه ریزش مو، تغییر رنگ مو، یا چرب و خشک شدن موهایتان شدید، فورا شامپو را عوض کرده و از پزشک‌تان راهنمایی بخواهید.

    9- تا حد ممکن از خرید شامپوهای ناشناخته‌ای که در ماهواره یا برخی ‌آرایشگاه‌ها عرضه می‌شوند، خودداری کنید. برخی از این شامپوها اثرات سویی بر جای می‌گذارند که جبران‌ناپذیرند.

    10- گمان نکنید شامپوهای خارجی بسیار بهتر از شامپوهای تولید داخل هستند. حتما پیش از خرید هر کدام آنها، با پزشک متخصص مشورت کنید.

    هفته نامه سلامت

     



  • کلمات کلیدی : مو
  •  نوشته شده توسط به سلامت در جمعه 88/8/22 و ساعت 9:3 عصر | نظرات دیگران()

    سئوالاتی درباره شامپوها (2)

    شامپو

    در قسمت اول این مقاله، به یک سری از سئوالات درباره ی شامپوها پاسخ داده شد. حال ادامه ی این پرسش و پاسخ ها را بخوانید.

    علت شوره سر چیست؟ شامپوی مخصوصی برای آن وجود دارد؟

    شوره سر به دلایل مختلفی به وجود می‌آید و می‌تواند به عوامل ارثی، هورمونی، جریان نداشتن هوای کافی در لابه‌لای موهای سر، خستگی و استرس، برس نزدن یا غلط برس زدن موها و تغذیه غلط، مربوط باشد.

    برای درمان و پیشگیری از این مشکل، باید از شامپوهای مخصوص ضد شوره استفاده کنید.

    زیاد شامپو زدن، شوره را برطرف نمی‌کند، اما تمیز نگه داشتن موها ضروری است.

    در هر بار شستشوی مو چقدر شامپو استفاده کنیم؟

    میزان مصرف شامپو به میزان چربی مو و پوست سر و بلندی مو بستگی دارد.

    به عنوان یک قاعده کلی میزان مصرف شامپو باید به اندازه‌ای باشد که موقع استفاده، کف حاصل از آن تمام سطح مو را بپوشاند. به یاد داشته باشید زمان استفاده از شامپو بعد از مرحله آبکشی اولیه می‌باشد، یعنی بعد از اینکه موی خود را به خوبی با آب خیس کردید.

    شامپوی مورد استفاده باید هر چند وقت یک‌بار تعویض شود؟

    در گذشته، برخی شامپوها نمی توانستند به طور کامل، آلودگی‌های مو و پوست سر را پاک کنند، در نتیجه نوع خاصی از آلودگی‌ها روی سر جمع می شد. بنابراین به مردم سفارش می کردند که هر چند وقت یک‌بار شامپوی خود را عوض کنند تا این مشکل برطرف شود.

    اما اگر در حال حاضر شامپوی مصرفی شما باعث تجمع آلودگی روی سطح مو و پوست سر شما نمی‌شود، تعویض مکرر شامپو ضرورتی ندارد. از طرفی استفاده ی مداوم از محصولی خاص نیز توصیه نمی‌شود، زیرا در دنیای مدرن امروز، هر سال محصولات جدیدی با خواص متنوع به بازار می آیند که عدم استفاده از آنها، باعث محرومیت شما از پیشرفت‌های تکنولوژی می گردد.

    آیا کف زیاد شامپوها نشانه بهتر بودن‌شان است؟

    سورفاکتانت‌های زیادی با خواص متفاوت وجود دارند (ترکیبات سورفاکتانت در شامپو، عمل نظافت و زدودن چربی، چرک و سایر زواید روی مو را انجام می دهند). بعضی از آنها برای برطرف کردن گرد و خاک و بعضی دیگر برای برطرف کردن چربی بهترین اثر را دارند. بعضی‌ها کمتر کف کرده و بعضی زیاد کف می‌کنند. برای همین تولیدکنندگان شامپو از انواع مختلف سورفاکتانت‌ها کمک می‌گیرند. برای مثال سورفاکتانت شامپوی موی چرب در مقایسه با شامپوی موی خشک، باید خاصیت چربی‌زدایی بیشتری داشته باشد.

    در هر صورت مصرف‌کنندگان، عملا اختلاف بین شامپوها را خیلی سخت متوجه می‌شوند، بنابراین حتی تصور نکنید شامپوهایی که تحت عنوان شامپوی تقویتی هستند، شامپوی بهتری هستند. تولیدکنندگان، عوامل غلیظ یا رقیق‌کننده را به لحاظ فروش و تجمل به شامپو اضافه می‌کنند و حتی اگر سورفاکتانت‌ خاصی کف کافی تولید نکند، به شامپوها مواد کف‌زا می‌افزایند که همه اینها جنبه تجمل و حفظ بازار تبلیغات را دارد.

    شامپوهای ویتامینه، حالت‌دهنده و گیاهی می‌توانند موجب درمان آسیب‌های مو شوند؟

    شامپو زدن

    تنها راه رهایی از موهای آسیب‌دیده، کوتاه کردن آنها است. باید منتظر ماند تا موی سالم جایگزین شود. پروتئین‌ها به مو و سطح آسیب دیده می‌چسبد و کوتیکول را پر می‌کنند. جالب است بدانید همه حالت‌دهنده‌ها یکسان‌اند و تنها در جایی که موها به آن احتیاج دارد، جذب می‌شوند و بقیه آبکشی می‌شود. آب همیشه اولین ماده‌ای است که روی این مواد می‌نشیند، چون پایه همه مواد دیگر است. مواد جاذب رطوبت‌ و گلیسیرین با جذب آب از هوا مو را نرم و براق می‌کند. پروتئین‌ها نیز موقتا ترک‌ها را به هم می‌چسبانند و سطح ناهموار مو را صاف می‌کنند تا آسیب جدی نبیند.

    در مورد بعضی ترکیبات گیاهی و تخم‌مرغ و حنا و... با اینکه گفته می‌شود خاصیت طراوت‌افزایی و جوانی دارد، اما سند علمی ‌برای چنین ادعایی موجود نیست.

    شامپوهایی که حاوی نرم‌کننده هستند، واقعا مؤثرند؟

    اگر موی شما به نرم‌کننده نیاز دارد، به جای استفاده از شامپوی حاوی مواد نرم کننده، بعد از شامپو زدن از یک نرم‌کننده جدا استفاده کنید، چون مشکل است که یک شامپو، دو عمل را با هم انجام دهد، یعنی هم موها را تمیز کند و هم یک لایه نازک نرم‌کننده روی موها قرار دهد. همچنین بعد از استفاده از شامپوهای حاوی مواد نرم کننده، لایه‌ای از ذرات مواد نرم کننده روی موها باقی می‌مانند که این ذرات می‌توانند باعث تجمع چربی و کثیفی مو شوند.

    بهترین کار این است که مویتان را شامپو کنید و بعد از آبکشی، از یک نرم‌کننده استفاده کنید. این ترکیبات وقتی بعد از شامپو مصرف شوند، روی تار مو، پوشش نامریی و ظریفی به جای می‌گذارند که کوتیکول به هم خورده ی مو را صاف می‌کند و ممکن است حتی جاهایی از کوتیکول مو را که کنده شده است، پر کند. با این کار، مو کمتر مستعد گره خوردن شده و به راحتی شانه می‌شود و به درخشندگی و توان آن افزوده می‌شود.

    حالت‌دهنده‌ها اکثرا فوری عمل می‌کنند و فقط برای یک دقیقه روی مو مانده و سپس آبکشی می‌شوند. این ترکیبات تقریبا برای اکثر مردم خوشایند هستند، اما برای موهای آسیب‌دیده باید از حالت‌دهنده‌های سنگین‌تر استفاده کرد (که باید قبل از آبکشی به مدت 10دقیقه یا بیشتر روی سر بمانند)، اما نباید به ادعاهای گوناگون تبلیغاتی توجه کنید.

    این نکته را به یاد داشته باشید که ساقه موها بافت مرده‌اند و نمی‌توان آنها را تغذیه کرد و یا آسیب آن‌ها را به‌طور دایم برطرف نمود.

    سامان گلناری

    هفته نامه سلامت



  • کلمات کلیدی : مو
  •  نوشته شده توسط به سلامت در جمعه 88/8/22 و ساعت 9:2 عصر | نظرات دیگران()
    <      1   2   3      >
     لیست کل یادداشت های این وبلاگ
    آیا رنگ دندان هایتان زرد است؟
    میوه را در این ساعت بخورید تا لاغر شوید؟!
    استفاده صحیح از سشوار و بابلیس
    شناخت انواع رنگ مو
    چه نرم کننده ای بخریم؟
    شامپو زدن صحیح موها
    چرا باید از نرم کننده مو استفاده کرد؟
    [عناوین آرشیوشده]

    بالا

    طراح قالب: رضا امین زاده** پارسی بلاگ پیشرفته ترین سیستم مدیریت وبلاگ

    بالا